تأثیر هشت هفته تمرین استقامتی بر میزان vegf سرمی در زنان با اضافه وزن

زمینه و هدف: تمرینات استقامتی موجب افزایش چگالی مویرگی عضله اسکلتی و عضله قلبی می شود. فاکتور رشد اندوتلیال عروق (vegf) مهم ترین فاکتور درگیر در فرایند آنژیوژنز می باشد. هدف از تحقیق حاضر، بررسی تأثیر هشت هفته تمرین هوازی بر فاکتور رشد اندوتلیال عروق (vegf) و ترکیب بدنی در زنان دارای اضافه وزن بود. مواد و روش ها: در این مطالعه تعداد 20 زن سالم غیرفعال داوطلب با میانگین سنی 77/2±15/25 سال و شاخص توده بدنی 06/2±32/27 (کیلوگرم بر مترمربع) به دو گروه تجربی (10 نفر( و کنترل (10 نفر) که از نظر bmi همگن شده بودند، تقسیم شدند. گروه تجربی در برنامه تمرین هوازی یک ساعت با شدت 75-55 درصد ضربان قلب بیشینه به طور فزاینده به مدت هشت هفته شرکت کردند. خون گیری از هر دو گروه 48 ساعت قبل و پس از آخرین جلسه تمرین در حالت ناشتا انجام شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها ابتدا با استفاده از آزمون کلموگروف اسمیرنوف فرض نرمال بودن داده¬ها بررسی شد. سپس برای تعیین اختلاف¬ میان گروه¬ها از آزمون یومن ویتنی (برای داده¬های غیرنرمال) و آزمون آماری t مستقل (برای داده¬های نرمال) استفاده¬گردید. برای تعیین اختلاف درون گروه¬ ها از آزمون ویلکاکسون (برای داده¬های غیرنرمال) و آزمون آماری t همبسته (برای داده¬های نرمال) استفاده گردید. کلیه عملیات آماری با استفاده از نرم افزار 16 spss انجام گرفت و سطح معنی داری، 05/0>p در نظر گرفته شد. یافته ها: یافته های تحقیق نشان داد که هشت هفته تمرین باعث افزایش معنادار vegf و حداکثر اکسیژن مصرفی در گروه تجربی شد، درحالی که میزان bmi کاهش معناداری یافت. نتیجه گیری: با توجه به نتایج تحقیق هشت هفته تمرین هوازی به طور فزاینده می تواند باعث افزایش فاکتور موثر در آنژیوژنز و بهبود ترکیب بدنی در زنان دارای اضافه وزن گردد.